Podpisz petycję!

„Start w dorosłość” to badanie, które dostarcza rzetelnych informacji o wychowankach tzw. domów dziecka. Ze szczególną troską myślimy o usamodzielnionych - czyli tych osobach, które już opuściły placówki opiekuńczo-wychowawcze. To oni - najczęściej w wieku 18 lat - są niemal zostawieni sami sobie. Statystyczny Polak i Polka usamodzielniają się w wieku ok. 30 lat, tymczasem od wychowanków tzw. domów dziecka wymagamy tego zaraz po ukończeniu osiemnastki. Zresztą wyobraź sobie, że stajesz przed wyjściem z placówki opiekuńczo-wychowawczej naprzeciw dorosłego życia i nie masz nikogo za plecami. Czy poradzisz sobie bez doradztwa, opieki i doświadczenia? Jak właściwie stać się dorosłym?

Dlatego apelujemy o nowelizację ustawy o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej, uchwalenie innych aktów prawnych sprzyjających poniższym zmianom w pieczy instytucjonalnej oraz koordynację prac instytucji publicznych (w tym samorządowych) dla zdecydowanego polepszenia sytuacji instytucjonalnej pieczy zastępczej. Nie mamy możliwości czekać aż kolejne pokolenie zostanie pochłonięte przez czarną dziurę społecznego wykluczenia po opuszczeniu placówek, dlatego rekomendujemy natychmiastowe rozpoczęcie wysiłków dla:


  1. Dostępności mieszkań (w tym mieszkań wspomaganych) - obecnie usamodzielnieni nie mają gdzie mieszkać po opuszczeniu tzw. domu dziecka, więc często wracają do dysfunkcyjnych środowisk i niewydolnych wychowawczo rodzin.

  2. Profesjonalizacji instytucji opiekuna usamodzielnienia - obecnie wsparciem procesu usamodzielnienia wychowanka domu dziecka zajmują się często dość przypadkowe, niewykwalifikowane osoby, które nie mają odpowiednich zasobów (m.in. czasu i dostępności). Apelujemy o powołanie samodzielnego zawodu asystenta usamodzielnienia finansowanego z budżetu państwa.

  3. Dostępności psychoterapii oraz rzetelnego doradztwa zawodowego w placówkach opiekuńczo-wychowawczych - bo tylko człowiek, który zrozumie własne emocje, będzie w stanie funkcjonować jako szczęśliwy dorosły.

  4. Zwiększenia płynności systemu i dopasowania biurokracji PCPR do realnych potrzeb usamodzielnionych wychowanków - w tym uczestnictwa w doradztwie do samodzielności oraz sprawnego uruchomiania prawnie ustanowionej pomocy finansowej na rozpoczęcie samodzielnego życia.

  5. Zdecydowanej poprawy prestiżu zawodowego i warunków zatrudnienia pracowników placówek opiekuńczo-wychowawczych. Wykwalifikowana i dobrze wynagradzana kadra jest kluczowym czynnikiem sukcesu dzieci!

„Start w dorosłość” to badanie, które dostarcza rzetelnych informacji o wychowankach tzw. domów dziecka. Ze szczególną troską myślimy o usamodzielnionych - czyli tych osobach, które już opuściły placówki opiekuńczo-wychowawcze. To oni - najczęściej w wieku 18 lat - są niemal zostawieni sami sobie. Statystyczny Polak i Polka usamodzielniają się w wieku ok. 30 lat, tymczasem od wychowanków tzw. domów dziecka wymagamy tego zaraz po ukończeniu osiemnastki. Zresztą wyobraź sobie, że po stajesz przed wyjściem z placówki opiekuńczo-wychowawczej naprzeciw dorosłego życia i nie masz nikogo za plecami. Czy poradzisz sobie bez doradztwa, opieki i doświadczenia? Jak właściwie stać się dorosłym?

Dlatego apelujemy o nowelizację ustawy o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej, uchwalenie innych aktów prawnych sprzyjających poniższym zmianom w pieczy instytucjonalnej oraz koordynację prac instytucji publicznych (w tym samorządowych) dla zdecydowanego polepszenia sytuacji instytucjonalnej pieczy zastępczej. Nie mamy możliwości czekać aż kolejne pokolenie zostanie pochłonięte przez czarną dziurę społecznego wykluczenia po opuszczeniu placówek, dlatego rekomendujemy natychmiastowe rozpoczęcie wysiłków dla:


  1. Dostępności mieszkań (w tym mieszkań wspomaganych) - obecnie usamodzielnieni nie mają gdzie mieszkać po opuszczeniu tzw. domu dziecka, więc często wracają do dysfunkcyjnych środowisk i niewydolnych wychowawczo rodzin.

  2. Profesjonalizacji instytucji opiekuna usamodzielnienia - obecnie wsparciem procesu usamodzielnienia wychowanka domu dziecka zajmują się często dość przypadkowe, niewykwalifikowane osoby, które nie mają odpowiednich zasobów (m.in. czasu i dostępności). Apelujemy o powołanie samodzielnego zawodu asystenta usamodzielnienia finansowanego z budżetu państwa.

  3. Dostępności psychoterapii oraz rzetelnego doradztwa zawodowego w placówkach opiekuńczo-wychowawczych - bo tylko człowiek, który zrozumie własne emocje, będzie w stanie funkcjonować jako szczęśliwy dorosły.

  4. Zwiększenia płynności systemu i dopasowania biurokracji PCPR do realnych potrzeb usamodzielnionych wychowanków - w tym uczestnictwa w doradztwie do samodzielności oraz sprawnego uruchomiania prawnie ustanowionej pomocy finansowej na rozpoczęcie samodzielnego życia.

  5. Zdecydowanej poprawy prestiżu zawodowego i warunków zatrudnienia pracowników placówek opiekuńczo-wychowawczych. Wykwalifikowana i dobrze wynagradzana kadra jest kluczowym czynnikiem sukcesu dzieci!

Petycja dla instytucjonalnej pieczy zastępczej została podpisana przez 1595

Zgadzam się na prowadzenie dobrej korespondencji z fundacją za pośrednictwem newslettera zgodnie z Polityką Prywatności.

Przekaż datek!

Za sprawą publikacji raportu wstępujemy na ścieżkę zmian ustawowych. Jest to jednak żmudny i długotrwały proces. Tymczasem możemy wesprzeć usamodzielniających się wychowanków pieczy zastępczej już teraz. Wspieraj finansowo działania statutowe Fundacji Dobrych Inicjatyw!

Wybierz sposób płatności

  • Przelew tradycyjny

Kto jest gotowy do wsparcia dobrych inicjatyw?

Wspieram

Zacznij dobrą korespondencję!

Zapisując się do newslettera wyrażasz zgodę na przetwarzanie danych osobowych przez Fundację dobrych inicjatyw w celu realizacji usługi newsletter zgodnie z Polityką Prywatności.